Sevgisiz Dünya Şiiri - Muzaffer Taşdemir

Allah yarattı insan isimlendiriyor varlıkları,
Güllerin, menekşenin, karanfilin kokuları,
Hanımelinin, akasyanın, kuşkonmazın
Kesilen ağacın kuru dallarında var olan,
Kaderin, aşkların, mutlulukların ruhları.
Arap şairin isyanı bozdu alışkanlıkları,
“İki bedende yaşayan ruh ” hezeyanı(!)
Leylek nasıl bulur, konduğu eski bacaları,
Somonun akıntıda akıl almaz yolculukları,
Yumurtadan çıkıp başlar bir aşk, bir savaş,
Nehirde binlerce mil, muti çırpınışları,
Kader elbette somonların mutlulukları.
Zamanı ezivermeliyiz, belki, ya varlığı,
Yok etmek ne mümkün güllerdeki ıtırı,
Neron’la yan yana nasıl koyacağız aşkı?
Bir zamanda, var olmuş o andaki varlığı,
Ölenlerle beraber mi gömeceğiz aşkları?
Belki bulunur bir gün ruhların mezarlığı!
Umutsuz kalp, fani dünya, yok pahası.