Sevginle sula kuruyan beni

Sevginle sula kuruyan beni…

Dağlara vurdum acılarımı
Adımlarım götürdü doruklarına
Seni çok bekleyen bu yüreğim var ya
Yıkıldı sevmeyen vurgunlarında
Duygularım kanadı aktı yalnızlığa
Seni silemedi hafızam kanadın bende
Umursama sen beni sevgimizi
Terk et görmezlikten gel istersen
Bir gün yalnız kalırda anlarsan beni
Bulamazsın arasan da sevgimle beni…
Sen emektin yüreğimde büyüyen çiçektin
Bakmaya doyamazdım gözlerin alırdı beni
İçimdeki yangınların kıvılcımı sendin
Bir sen vardın içinde dağ olup büyüttüğüm
Yağmurlarla gel ıslat tenimi
Döv her damlan ile yaş ateşine tut
Yak beni yağmurunla söndürme sevgimi
Senden gelen her şeye razı bu yüreğim
Gel sen bana al beni götür sana
Gidip bırakma yaban ellere
Sevginle sula kuruyan beni…

Oktay ÇEKAL
21.10.2012–1938