Sevginin Zaferi Şiiri - Talip Kaplan

Neden kimse anlayamaz beni
Neden hiç anlayamazsın beni
Ve, neden anlayamam ben beni
Birşeyler yapmaya çalışırım hep
Güzel şeyler aktarmak isterim
Çarpışırım tertibimle, neslimle
Bırakın kavgayı, silin nefreti.
Aldım elime manevi bir silah
Sevgiden yapılmış, sevgiyle boyanmış
Vur sevgi kılıcını nefretin boynuna
Kesmez kılıcım, kesmez nefreti
Öyle kalındır ki onun kafası
Ve, öyle işlemiştir ki bilinçlere.
Körelir kılıcımın ağzı, körelir
Vurdukça nefretin beynine beynine.
Yorulur sevgim, yorulur fikrim
Uzanır boylu boyunca yerlere
Ağlamaya başlar hıçkırıklar içinde
Acı gözyaşları çaredir tüm derdine.
Utandırır nefreti, ağlayan sevgi
Kırılır bacakları, sürünür yerlerde
Nefretlerde biter, sevgi alır yerini
Ağladıkça güçlenir sevginin temeli
Yükselir sevginin dimdik direği
Eritir negatifi, namerti, nefreti...

Şimdi anladın mı tertibim
Anladın mı ey neslim
Sil artık o gözyaşlarını
Bir bak şu dalgalanan sancağa
Senin sevgindedir bu zafer
Sevginin zaferidir bu zafer
Yine biz kazandık,
Yine bizimdir zafer
Bizim olacaktır nice zafer...

(07 Ocak 1994)