Sevginin Zaferi Şiiri - Kadircan Keskinbora

İki varmis bir yokmus.
Bir bozkir ulkesinde
Cömert bir kiz yasarmis
Cömert oldugu kadar
Sevecen ve acarmis.

Gecerken gunler, mevsimler
Guzel kizimiz kendi gibi
Sevecen bir gence tutulmus.
Her sey yolunda gidiyor
Iyi anlasırlarmıs.

Bizim genc oglanin
Gitmesi gerekince
Uzaklarda bir yere.
Kiz bileziklerin satip,
Sevdigini yollamis
Veee...
Oykumuzun,
Ozlem devresi baslamis.

Uzaklarda iseler de birbirlerinden
Haberlesir, mektuplasir
Ara sira kavusur,
Hasret giderirlermis.

“Onlar erdi muradina”
Diye bitmesi gerekir
Boyle oykuler,
Bilirsiniz.
Ne var ki,
Bu oyku boyle sonuclanmamis:

Bir gun
Yine boyle,
Coook uzun bir hasret sonrasi
Kavusmuslar birbirlerine.
Fakat, bu sefer ki kavusmanin
Ayrilik oldugunu
Ikısi de anlayamamis.

Ama bu iki genc de,
Bu guclu sevgiden
Cok kuvvet almis
Cok sey ogrenmis.

Sonunda zafer, sevginin olmus
Sevgi de zaferin.