Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Gün yüzünü kaldırdığı medeniyet toprakları Anadolu ve bekçileri ne hoş koku ne hoş verirler.
Sevgili gönül dostum
Yüreğinize sağlık enderin sevgi ve muhabbetlerimle hoşça bakınız zatınıza efendim
"Yediler, kırklar..."
Anadolu,
O hayırlı, o bereketli imgelerin ülkesi,
Dualı,
Horasan'dan kopup gelen Hz. Mevlana,
Yunus,
Hacı Bektaş'ı Velilerin yurdu...
Ta Hoca Ahmet Yesevi'den,
İmam Maturidi'den almışlar eli...
İşte o "insan sevgisiyle", Yaratılanı Yaradan'dan ötürü...
Hoşgörüyle hem İslamı yaydılar,
Hem Türklüğü...
Ta ki, "Eşariliğin bu topraklara taşınması",
Cahiliye artıklarının şekilci, baskıcı, sevgiden uzak, kinci ve "TALANCI" anlayışı huzurumuzu, birlik ve dirliğimizi bozana kadar!
İşte bugünler,
Sabileri sapıkça köleleştirenlerin nasıl sahip çıkıldığını, nasıl meydanlara çıkma cüreti gösterdiklerini ibretle izlerken!
Yeniden,
Yine Türk Yurdu Anadolu olana kadar,
Sevgiyi, hoşgörüyü, hakkı ve adaleti hakim kılana kadar,
Birlikte, yılmadan mücadele zamanı...
Tebrikler Önder Kardeşim...
Yedi kıta düştü yedi bölgeye
talan edilecek mezra bile kalmadı, her yer delik deşik
birde üzerindeki bir avuç kalanı dağıtabilseler,
memleket denende kalmadı
saygıyla Üstadım
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta