Aramızdaki duvarları yıktığımız ilk gün gibi
göğsümde saklı kuşun çırpınışları
gözyaşlarının ıslattığı kaldırımlarda uğurluyorum geçmişi
düşüncenin bizi ele geçirmesi çoğu zaman yalnızlığı aklarken,
tasasız yaşanılması istenilen
ruhun bedene armağanıydı oysa aşk
aydınlığın köşesinde yalnız beklerdi
keşfedilmemiş renklerin ışığı altında
masumiyetin rengiydi beyaz
yorgundu
kiracıydık rüyalardan geçtik gecenin telaşında
ne aydınlığın özünde ne de renklerin anlamında bulduk aşkı
siyah ve beyaz hüzne oturdu
anlamını yitirdi sevginin yedi rengi
kopardık istemeden özgürlüğün
yediveren güllerini aşkın hatırına
yeni bir mevsimin kapısı aralandı.
Kayıt Tarihi : 29.11.2020 13:04:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
