Sevgi sustu!
Sustu bütün güzellikler.. her şey!
Dal, yaprak, ışık, su...
Sustu, denizlerin ve ormanların uğultusu!
İçimizdeki gür kemanların sesi sustu!
Sustu,
Yüreklerde büyüyen yalnızlık korkusu!
Ve çılgın davetlerin ürpertisi sustu!
Şimdi, mahzun bakışlarımızda kaldı
Sevişmenin uzak parıltısı.
Kayıt Tarihi : 17.8.2004 16:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!