Yalnızlığın karanlık kapılarını
Aralayabilirsen tut ellerimden.
Sevginin sıcaklığını yüreğinde hissedersen
Sar kollarına sımsıkı ateşinle erit bedenimi
Aç kapıyı korkma ben varım arkasında
buzulların soğukluğunu anımsatan
Sarı solgun renkli bir ışık çakıyor bir yerlerde
Buz dağını eritsem diyorum
Yeni bir yaşam işte mutluluk
Bütün geçmişim ve hayallerim
Hepsi sere serpe ayaklar altında
Sevda masallarını kimse anlatmadı bana
Üzeri yama kaplı yorganımın altında yatarken
Kimse çalmadı kapımı mutluluktan yana
Yalnız bir kez elma şekeri yedim çocukluğumda Kazan gevrek simiti satan ihtiyar amcanın gidişini Arkasından bakışını hiç unutmam
Garip bunlarmış benim mutluluklarım
Bir daha gül dikmeyeceğim bahçeme
Bir sevgi kapısı arala benim için
Yerin yedi kat dibinden gelen
Çağlayan suyu gibi berrak aksın
Zaten yaşayamam bu mutlulukları
Onların var olduğunu bilmek güzel
Sıkı sar beni kollarınla
Aldat beni oyala.
Kayıt Tarihi : 9.7.2024 15:30:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
X
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!