bi haberdim dünyadan ,
ağlayıpta taniştığım zaman.
bütün bi haberler gibi ,
doğuşumla bozmuştum sessizliği...
emekleyerek hareketin ,
yürüyerek yolların sessizliğine,
son verdim zamanla omuz omuza...
gülerek ve konuşarak ,
sessizlikler dünyasından ,
kendi dünyamı ayırdım geligüzel...
gelişi güzel ayırdığım dünyamda ,
oyunlar kurdum yarınlar üzerine
gelişi güzel...
yetmezliğine sıkıldığım dünyamda ,
yenilik okuma ve yazma.
okudukça yeni sesler başlar oldu,
dünyamın köşe bucaklarında...
başka dünyalar arar oldum ,
yetiremediğim dünyamın yanına .
duyular uyandırdığında baktım ki;
dünyamın yanında yeni bir dünya..
dünyalar akşamları çoğaldı,
sesler ve yankılarda;
gelişigüzel kurduğum dünyamda...
dinginliği ve sessizliği,
an be an arar oldum.
sesliğine alıştığım dünyada,
sevginin sessizliğini senden dinler oldum...
01.05.1998 ankara
Orhan PolatKayıt Tarihi : 3.12.2000 14:32:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Orhan Polat](https://www.antoloji.com/i/siir/2000/12/03/sevginin-sessizligi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!