Sevginin Resmi Şiiri - Meryem Beyazal

Bıçağı gölgeye sapladığım gün,
Bana seslenecek bütün baykuşlar,
Körolacak belki geceye mehtap,
Mehtabı geceye getireceğim.

Bir ateş böceği yeter ki bana,
Onunla güneşi getireceğim.
Alıp renklerini yakamozlardan,
Bağrına bir büket gül dikeceğim.

Sen bir el ver bana candan, dikensiz,
Ben bin yürek selamı getireceğim.
Mavi gökyüzünü alıp fırçama,
Sevginin resmini ben çizeceğim.

Artık konuşmasın dostlar benimle,
Ben yolları yoldaş edineceğim.
Martılar ufukta süzülmese de,
Şafakta ben seni bekleyeceğim.

Kuşlar yuvaş yapmış tel tel saçında,
Mecnunu leylaya götüreceğim.
Çölde sabır içtim, sabır kuşandım
Alevini bulup getireceğim.

Ellerim donuyor karanlıklarda,
Seni ellerimle dirilteceğim.
Dalıp derinine avuçlarımın,
Vüslatın rengine bürüneceğim.

Sen de üşüyorsan dostluk bağında,
Sen de susamışsan aşk pınarında,
Soğuk buseleri alıp alnından,
Bin yıldır keremi yakan ateşin,
Yangını gönlümde getireceğim.
Seccademi orda eriteceğim.

Yaznızlık mihrabı önünde çöküp,
Titrek dizlerimin yokuşlarında,
Artık dokunmayın yarama benim,
Tuz bastım ateşe ateş gerektir.
Gönlümü vurup ta yamaçlarına,
Sevda dağlarına yürüyeceğim.

Bir seher vaktinde hıçkırıklarla,
Kuru bir ot gibi titreyeceğim.
Bütün gemileri alın limandan.
Orada yalnız ben bekleyeceğim.