Damarlarıma girdin sen nabzımın boşluklarından
Bir çocuk edasıyla sevgiler sundun gönlünden hoyratça
Kamelyalar gibi eşsiz zambaklar gibi zarifsin kollarımda
Yetim kalırım sen yoksan inan kendi topraklarımda..
Seninle yar oldum bir kalp yalnızlığından kurtularak
Kalbime sunulmuş derin kuytulardan aydınlığın rengine
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim