Sevgiye uzak durma o seni bulur sanma
Bir yanın acı keder bir yanın ateş olsa
Bıraktım gülmeleri feda ettim uğruna
Uzaklaştıkça düştüm doludizgin ardına
Bir gün devran dönecek ereceğim muradıma
Onca kurduğum düşler çıkmayacak boşuna
Fırtına biçeceğim elbet rüzgâr ekince
Onu büyüteceğim şefkat dolu koynumda
Sevgi umutsuzluğun kol gezdiği yerlerde
Patlayan bir tohumdur o kara toprak altından
Zamansız çiçek açan erik ağacı gibi
Baharın müjdesini verir ilk cemrelerde
Sevgi ışık saçar sevenlerin bağrına
Gökkuşağı tayfını bulur semalarında
Gece yıldızlar tutuşur ışık yarışına
Cümle âlem seferber yaşatma çabasında
Gölge düşmesin yeter sevenlerin gönlüne
Her şeyden önce gelir eğer içten ise
Onarıcı gücüyle sual olmaz hükmüne
O iyisini yapar kapılma hiç yeise
Hava su gibidir o, Hakkın armağanı
Birleşince apansız mucize hayat bulur
Ol deyince olur yırtar kara bahtını
Çıkarır selamete akan sular durulur
Ercan Keskin
Kayıt Tarihi : 17.5.2018 11:14:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)