gittin de
yorgun bedenler kaldı bizden geriye
gittiğin geceden sonra
ne yatağımızı topladım
ne de saksıdaki çiçekleri suladım
hani sevdiğin çiçekleri
bir gün güneşe çıkarmayı unuttum diye
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
üstad evvelki yorum için özür dilerim,yanlışlıla yazmış olmalıyım
Canı yanan can yakar,sen benim canımı yaktın yar,bende senin canını yaksam,gönlüm canan diyecek canımda ikinci kez yanacak,şimdi bu ateşi kime teslim edeyim?siz çiçelere teslim etmişsiniz
saygı ve hörmetlerimle
Kimsenin inanamadığını görüyorum iç gözümle.
bu saf sevgiyle hece hece bezenmiş şiire inanmamak mümkün mü?
saygılarımla
Yapma Ahmet'cim sen öldükten sonra kim sana sevginin katili der? aslında güzel düşünmüşsün..
böylesine hüzünlü bir şiire çok hoş desek hüznü seviyoruz demek olur ama bizde eline gönlüne sağlık diyelim...
A.Öğdüm
1981 deki ''manevi ölüm'' mü bu ? ,çiçeklere ''ölüm acısı tadı'' bırakan ?
Kutlarım,güzel şiir.
Kutlarım Ahmet şiirine bahane bulucak taraf yok.... Çok güzel olmuş...
Bu şiir ile ilgili 6 tane yorum bulunmakta