Öyle deli dolu bir öfkeye saplanmıştıki sevda.
Gözleri görmüyordu .
Gördüklerini yıkıp geçiyordu.
Dağlar bir bir kayıyordu.
Dünya uçsuz bucaksız bir hayal gibi olmuştu. Fethedilen topraklar destan gibi anlatılmaya başlanmıştı.
Serpilen hayatlar bir bir akıp giddiyor gibiydi.
Bahar bahçemde yeşeren çiçeklerde solmuş gibiydi.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta