Sevginin İdamı! Şiiri - İsa Yılmaz

kaçmakla kurtulamayacağını anladı
ve durdu
alem de durdu sandı
herşey ama herşey durdu
durdu adam
ölümü bekler gibi bir hali vardı
en büyük düşmanı ensesine bindi
adam anladı herşeyin durmadığını
indirdi bakışlarını toprağa
toprak yarıldı da aldı içine onu
o kayboldu toprakta
toprak kayboldu onda
silah zoruyla yürütüldü
bakışlarını topraktan kaldırıp baktı
tekrar tekrar baktı herşeye
ama herşeye
son bakışlarla bakar gibi
son nefeslerle yaşar gibi
birşey duymak istedi
sadece birşey
bulutlardan, kuşlardan, insanlardan
ama hiçkimse onun duymak istediklerini fısıldamadı
hiçkimse 'seni seviyorum' demedi
adam çoktan öldüğünü
çoktan gömüldüğünü
çoktan durduğunu anladı...