Sevginin hakkını vermelisin...
Sevgi âdemle başlar. Yaşam kadar eskidir.
Önce kendini seveceksin ki; insanı sevesin…
Aynaya baktığında, yüzün gülmeli,
Bir aslanı sevdiğin kadar, bir böceği de sevmelisin
Yaşam enerjisi olan her varlık, bir mücizedir çünkü.
Sevginin hakkını vereceksin ki; korkmadan sende sevgi bulabil…
Sevgilinin elini öyle tut ki; sıcaklığında erisin yüreği,
Çağlayan ol, coş bir nehir gibi, o elin yüreğinde atan sevgi ol.
Bir merdivenin basamakları gibi, hep üstüne koymalısın emeğini,
Yürekli olmalısın, istemelisinde olduğun gibi yaşamalısın
Gerekirse, gökkuşağına tırmanıp, sevgiyi aramalısın.
Sevgi çok yakınında olduğu gibi,
ulaşamayacağın kadar ötelerde de olabilir,
Küstürmemelisin asla…
Kuş gibi pırrr diye uçuverir…
Vazgeçilmez olabilmek ruhuna nakış gibi işlemek,
Bedenine ten olabilmek, aklının en ücra köşesinde yer etmektir.
Öyle olmalısın ki; kum saatinde süre dolduğunda
Boğazında düğüm olup nefesini kesmelisin, nefesinle hayata dönmeli.
Bir sevgi ilacı gibi sakinleştirici olup,
Bir liman gibi en derin sularda can yeleği olmalısın
Sevilmek için sevginin hakkını vermelisin.
Oktay ÇEKAL
02.04.2011-19.57
Kayıt Tarihi : 3.5.2011 23:55:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!