SEVGİNİN GÜCÜ
İnsanı öldüren Azrail değil,
Meğer sevgisiz kalmış bir gönülmüş.
Kulak ver bir kez âşıklara, eğil;
Mecnun da, Kerem de bu dertten ölmüş.
İnsanı yaşatan bir nefes değil,
Meğer aşkla kanatlanmış gönülmüş.
Bu sevgiye dünya bir kafes değil,
Ukbada bile yeşerecek gülmüş.
Daim ağlasan da bir gün gülersin,
Mecnunca bir Leyla sen de seversin.
hasbi
Kayıt Tarihi : 4.2.2007 22:47:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hasan Hasbi Akçay](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/02/04/sevginin-gucu-16.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!