O var ve hep vardı
Sen yoktun ben yoktum
O yine vardı
Sonra biz olduk
Ruhumuza sevgi üflendi sonra
O yine vardı biz kendimizi bulduk
Karanlıkta biz birşey göremezken
O yine vardı yanımızdaydı
Biz burnumuzun ucundakini sevemezken
O sevgililer sevgilisini yarattı
Sevgi böyle işte
Olmakla olmama arasında birşey sanki
Bazen derin sulardaki bir hazine
Bazen avuçlarımızdan kayan bir müjde
Sevgi böyle işte
Sahibi kadar yüceler yücesi
Onu yaşayan kadar da aciz
Gözleri yaşlı yüreği kanlı birisi
Ş.K.R
Kayıt Tarihi : 11.10.2006 23:42:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şükrü Kaya](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/10/11/sevginin-gucu-14.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!