Refah TORLAK / RETOR - 1950
“ SEVGİNİN GERÇEK SAHİBİ
SEVGİYİ YAŞAYAN'DIR “
Seni gördüğüm zaman, inan en mutlu andır
O eşsiz cemaline, hasret kaldım çoktandır
Şimdi gidiyorsun, git
Bütün sabahları üşüdüğüm
Bütün gördüğüm senli günlerim, onlar da gitsin
İçimde bir şarkı
Gözümde bir ışık kalmıştı herşeye inat
Kapat gözlerimi, sevdiğim anlar da gitsin
Devamını Oku
Bütün sabahları üşüdüğüm
Bütün gördüğüm senli günlerim, onlar da gitsin
İçimde bir şarkı
Gözümde bir ışık kalmıştı herşeye inat
Kapat gözlerimi, sevdiğim anlar da gitsin
takdire şayan sevgi
bu gözler hiç görmedi
nerde bir sevilen var
hemen o yardan kaçar
bütün bunlar efsane
hiç karşılık gören yok
bende aşka ulaştım
diyar diyar dolaştım
sevdiğime kavuştum
hayli hüsrana düştüm
aşk denen illet yalanmış
meğer arzu ve zanmış
sarıldığın bir beden
oda sanki bir kefen
meğer aşk ilahi olanaymış
faniye vurulmadan
kalplerimiz kırılmadan
medet yaa ilahi diye haykırmadan
ona ulaşılmazmış.
Biri iyi biri kötü,iyi kötü birleşmez,
SevGiyle yeşermeyen kalpler hakka erişmez
Kul sıkışmayınca hızır ona yetişmez
Dört kitabın dördü haktır,kader ise değişmez.
Bu kapıdan kol ve kanat kırılmadan geçilmez
Eşden dosttan sevgiliden ayrılmadan geçilmez,
Eti zehir ,balı zehir,yağı zehir dünyadan,
Bütün fani lezzetlere darılmadan geçilmez.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta