Sonunda sevgi çıkıp geldi; ağır, olgun.
Kurulup oturdu baş köşeye, kendinden emin.
Uzanıp tuttu ellerimi, yumuşak elleriyle.
Kaldırıp seyretti beni,
bakışlarının tılsımlı aynasında.
-ki içlerinde güneşler doğuyordu-
Sonra bir sır gibi usulca öptü dudaklarımı.
Bir anda ışıdım, ısındım, özlem kesildim;
Eridim, kayboldum avuçlarında.
Kayıt Tarihi : 17.8.2004 16:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!