biraz mutluluk istediğim
dolaşıyorum...
toprak beyaz örtüsünü örtüyor bu gece,
mutlu...
insanlar yağan karla birlikte;
belkide hayalleri kadar temiz,
duyguları kadar saf ve beyaz,
bir dünya kuruyorlar sevdiklerine...
gökten umut yağıyor
sevgi yağıyor,
dostluk yağıyor,
beyaz taneciklerle kalplerin en derinlerine....
kayboldum umut yolculuğunda,
bulamıyorum senin olduğun yeri.
ve işte beni sana götürecek,
kar tanelerinde sevginin bıraktığı ayak izleri...
Ankara- 3,3,1996
Orhan PolatKayıt Tarihi : 28.10.2002 12:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!