Sevginin Anlamını Bilen Tek Kişi

SEVGİNİN ANLAMINI BİLEN TEK KİŞİ
Dün gece rüyamda seni gördüm
Çiçekler içinde, gülüyordun gözlerime
Koştum arkandan, yetişemedim anne
Sabah beni öperek uyandırdın,
Kahvaltımı hazırlayıp, ellerimi yıkattın
Banyoyu batırmadan edemedim anne.
Çocuktum, küçüktüm, düşerdim oynarken
Bilmezdim, her düştüğümde
Yüreğin “cız” ettiğini
Ayakta duramadım anne.
İlkokula başlıyordum,
Ayrılmak zor geliyordu senden
Ağlamadan yapamadın anne.
Dişlerim yoktu doğru düzgün o zaman
Yiyemezdim elmayı, armutu sen olmadan
Yedirdin sevgiyle, bıkmadan her istediğimi
Dişsiz olmuyor dedim,
Ağladım anne.
Hastalanırdım,
Başucumda beklerdin,
Saatlerce güneşin göz kırpmasını,
Güneş çıkardı,
Ama sen olmayınca,
Kış güneşiydi benim için o,
Isıtmazdı anne.
Çocuk bayramlarında, bando takımındaydım hep,
Herkes beni izlerdim geçiş törenlerinde,
Ama seni arardı gözlerim, hep bir yerlerde
Seni görünce içimdeki sevinç çığlıklarını
Susturamazdın anne.
İlk sevgiyi senin gözlerinde gördüm,
Gerçekti, yalındı, sımsıcaktı,
Dostlarımın gözünde senin bakışını aradım,
Gölgesine bile rastlayamadım anne.
Akşam olunca, eve girince
Bozuk olurdu bazen moralim,
Gözlerim hemen seni arardı
Beni güldürmeyi bir borç bildin anne.
Tartışırdım seninle,
O da niye bilmezdim,
Kızardım hep kendime,
Akşamları yatmadan önce,
Ağlamadan duramadım anne.
İsterdin benim için en iyisini,
Alırdın her istediğimi
Geri kalmasın oğlum diye,
Daha fazlasını istemekle, ayıp ettiğimi bilemedim anne.
Artık büyüdüm, fakat hala sana muhtacım,
Doğduğumdan bu yana hep yanımdaydın,
Sen hiçbir zaman yaşlanmadın ki anne.
Hep yanımdaydın,
Hep arkamdaydın,
Bugüne kadar hep seni kırdım,
Ama benim için karanlığımda tek yıldızımdın,
Bunu hemen anlayamadım anne.
Bu anneler günü de dünyaları alamadım,
Çünkü sen dünyalara layıksın
Özür dilerim anne.
Bir gülüşün için canım feda,
Feda olsun ANNE! ...
SUAT YALÇIN