Yıllar geçince beni sen o zaman anlarsın
Sevginin anlamını o mazide ararsın
Kıymetimi bilmedin iş işten geçti artık
Sevda yolun kapalı işte buna yanarsın
Bir hakikat uğruna tükettim ömrümü ben
Ne yaptıysam olmadı vazgeçemedim senden
O verilen sözlerin o pembe hayallerin
Hiçbir hükmü yok artık ayrı düştüm gönülden
Olan bana oldu ne haldeyim bir bilsen
Bilsen ne çıkar sanki kapattın defteri sen
Ayrı ayrı iklimde ait olduk bir yere
Dallanıp budaklandık kök saldık kendimizden
İçimde ukde kaldı şair oldum kendimce
Başlayınca şiire sokulursun sessizce
Elele tutuşarak esin perileriyle
İşte o zaman başlar buluşmamız gizlice
Düşlerimde canlanır nadide güzelliğin
İlk günkü gibi yakan mana dolu gözlerin
Hiç unutamadığım uzaktan seslenişin
Sevgiyle dokunan o ince zarif ellerin
Sevginin en yücesi her şeye rağmen olan
Olsa da olamasa da her zaman baki kalan
Bu gün var yarın yokuz sevmek önemli olan
İnsanı insan yapan çıkmamalı hatırdan
Kayıt Tarihi : 30.8.2015 17:58:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)