Ellerimde kelepçe yok
Ayaklarımda prangalarda…
Hiçbir acı veremez,senin yokluğunda çektiğim acıları.
Ben,sana hasretim
Ben,sevgine tutsak...
Dünya hapishane oldu
Sessiz ve karanlık geceler,zindan.
Ve içinde ben
Sensizliğe mahkum olan.
Seni seveli beri kaç kere af çıktı...
Hapishaneler kaç kere doldu,boşaldı...
Biliyorum,her suçun bir bedeli var.
Benim suçum da,seni sevmek.
Sadece hesaplayamadığım tek şey.
Bu mahkumiyetim,daha kaç yıl sürecek?
Beni bu tutsaklığından azat etmen için
Aşk,kâlbinde ne zaman bir filiz verecek?
Erman Ulusoy
Kırklareli
Kayıt Tarihi : 16.12.2008 13:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!