Sevginâme - 1 Şiiri - Mustafa Küçük

Allah ne yüce Hâlik, ne güzel kul yaratmış,
Her şeyi en münâsib ve en mâkul yaratmış..

Dostlara tek numune Hazret-i Peygamber'i
Kalblere miraç kılıp kalb gözüyle aratmış..

Sevgiyi âb-ı hayât ummanında yıkayıp,
Bu mübarek varlıktan şehvet hissini atmış..

Dostluğu ölümsüzlük, dostları ölümsüz er,
Derdi derman eyleyip gönülleri yıkatmış…

Böylece 'fenâ'ları 'bekâ' sırrına sahip
Bâkî-i zü'l-Celâl'e ârif olanlar satmış..

Hakikat erbabı dil aşk terennüm ederken,
Ehl-i gaflet her işi ta kökünden aksatmış..

Mânânın otağına millî tuğunu diken
Hak âşığı bir mecnûn 'kalıb'ı nâra atmış..

Ömrü billâh dost olmuş Güzeller Güzeliyle
Ve Allah dostlarının nur eşiğine yatmış..

Bir umman gibi girmiş dostların yüreğine
Bir damla göz yaşıyla bin bir gönül çağlatmış..

Bu koca gönül eri altun bir halka ile
Beşikten mezara dek, dostu Dosta bağlatmış..

Çokları dostu için gönül kanatamazken
O, dost için kendini bin kez ateşe atmış..

Sevdikleri gönlünde Sevgili'ye giderken,
Kalanlara ağlamış.. Kalanları ağlatmış..

(29 Nisan 1980)