Sevgin, Sadece Benimle Açsın

Seni çok seviyorum demeye korkarsın,
Hep içinden haykırırsın...
Ey sevgili! Sevgini haykırmaktan korkma!
Asıl sevgisizlikten kork, korkacaksan!
Hayatta en güzel şey,
Yürekten, seni seviyorum diyebilmek,
Bu sözü gerçekten söyleyebilecek insanı bulmak...
Söylerken bile kalbin titretir, ter basar bedenini,
Anla ki, sen de gerçek sevgiyi yaşarsın o zaman...
Ya seni seviyorum, de yürekten,
Ya da sonsuza kadar sus.
Gerçek sevgiyi tadanlar, susarlar,
Diller sussa bile, yürekten akan seller dinmez,
Dil bir aynadır, duyguları yansıtan,
Ama aynanın karşısında görünmeyenler de var.
Sevgi, aşk, kavuşulmayan muratlar ve yaşanamayan ukdeler...
Gönül gözüyle görülürler, hissedilirler...
Sen sadece gözlerin aynasını kırarsın konuşmamakla...
Ya içindeki duygu seline nasıl bent çekersin,
Çeksen bile,
Bir gün gelir,
O bent de taşar,
İçten içe boğulursun.
Boğazında kör düğüm olur,
Nefes alamaz, kalbin duracak gibi olur.
Boğulmamak için,
Seni çok seviyorum diye,
Avazın çıktığı kadar haykırmalı, atmalısın,
Yüreğine biriken duyguları...
Nasıl ki güneş ihtiyaç olsun, olmasın,
Her sabah yeniden doğar, akşam batar...
Sevgin, sadece benimle açıp,
Kara toprakta son bulsun sevgilim...

04 Nisan 2003 Ankara