Şöyle bir küçücük evimiz olsun yeter
Ay gelince gitsin üzerimizden keder
Üç kuruş yapmasın mutluluğu heder
Sevgiyle açılan kapımız olsun yeter
Gönlümüz bir olsun,ne mal isteriz ne mülk
Alamadık radyo,cüzdanımız hep züğürt
Televizyon yoktu,bakardık yüzümüze
Hasret kalmış gibi şevkle gözlerimize
Hiç istemem koltuk,kanepe,halı, kilim
Yeter ki var olsun güvendiğim bir eşim
Dinlenmek istesem sıcacıktır kucağın
Sevgiyle saçımı okşayan eller yeter
Bir kaç kıyafetim olmasa da mutluyum
Saçlarım boyasız olsa da huzurluyum
Ruj,rimel istemem,doğallıktan yanayım
Sevginle parlayan göz bebeklerin yeter
En lüx yemeğimiz makarnaydı masada
Bir tabak olurdu sadece aramızda
Toplanan çiçekler olurdu vazo muzda
İsyanımız yoktu,yuttuğumuz lokmada
Bulamazdık bazen ne bir tuz,ne de biber
Savrulup atıldı sevgimizden hep keder
Sımsıkı birleşti,ayrılmaz artık eller
Çağlayan gönüller olamazdı derbeder
Paranın sınırlı olması dert değil di
Hesabı yapınca sıkıntı hiç gelirdi
Lüx hayat arzusu yer etmezdi beyin de
Anlayış var oldu.tek fikir çözümler de
Gıpta eden gözler imrenerek bakardı
Sevgisiz olanlar,tekrar tekrar denerdi
Mutluluğu tutup,bir daha bırakmazdı
Birleşen ellerde hasret olmasın yeter
Ayşe Gönül
13.03.2014 23:06
Kayıt Tarihi : 13.3.2014 23:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!