Sevgin Güz yaprağı Şiiri - Ümmühan Dağaşan

Kelebeğin yaşantısı kadar kısadır ömrüm
Sevginse güz yaprağı gibi dökülür
Sayende bu kalp ne acılar görür.

İlk aşk kadar acıtır yüreğimi
Gözlerin alıp gider benden beni
Soğumuş buz tutmuş bedenimi
Isıtamaz hiçbir şey
Boşuna harcama nefesini..

Bülbül güle ötse de aheste
Yitiren bulsa da eşini
Boğsa da yalnızlık bedeni
Zaman ölse çile içinde
Anılar durur her anıyla içimde..

Mahvettiğin ömrümde kısa bir günsün
Çiçek bahçesinde nadide gülsün
Dilimden dökülen her hecede anlam
Saramadığım, kavuşamadığım, yaşamadığımsın

Bir umut çiçeğinin tomurcuğunda
Gözyaşısın; dökülürsün toprağa
Can verirsin mazide kalan aşklara
Ve sen bana geldiğinde
Çarem olursun
Hayat verirsin manasız yaşama