Sevgimiz Ölüyor Birtanem Şiiri - Ufuk Çoban

Birkaç umudum vardı günlerce beslediğim,
Sıcak tutmak için çaba sarfettiğim.
Ben onlara, onlar bana yalancı, ne diyebilirim?
Şimdi onlar hasta, ben kendime ne çare bulabilirim?

Hep yaşatmaya çalıştım ama olmadı,
Tek başına hiçbirşey ayakta kalmadı.
Görmüyor musun, sevgimiz ölüyor bitanem,
Bende de kurtaracak derman kalmadı.

Nefret ettim gözlerimden gördüğü için gerçeği,
Nefret ettim kendimden harcadığım için böyle bir sevgiyi.
Yeminimdir kimse göremez bir daha böyle sevdiğimi,
Herşey seninle gömülecek o yere, bir karanlığın gizlediği.

Herşey için sağol artık sevmesen de,
Affet ben bulamam bir teselli başka sevgilerde.
Tükendiğinde çağır yine gelirim olsam da karanlıkta,
Ömrümün her saniyesini yine de harcarım senin uğrunda.

Sen miydin herşeyi feda edecek düşünmeden?
Hiç süphem kalmadı, sen kurtar kendini.
Ben bir damla yağmurumdan bile vazgeçemezken,
Sen bir başkasına değiştin beni.

1999