Dünya dönüyor.
İnsan yaşıyor.
İnsana sevgi varıyor.
Sevgiye mutluluk muhtaç kalıyor.
Mutlulukta gül açıyor.
Gülde diken batıyor.
Diken de içini acıtıyor.
İçin büklüm büklüm oluyor.
Kalp duruyor.
Kalbinden sevgi gidiyor.
Sevgi sana gökyüzünden gülüyor.
Ölüm ise sevgine bir acı veriyor.
(AHMET YILMAZ)
Kayıt Tarihi : 28.7.2018 23:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!