Sevgimin Adı Şiiri - Ozan Kaymak

Belki de olacak,
Anlayacağız belki birbirimizi,
Yelkensiz de geçebileceğiz,
'Aşılmaz' denen engin denizleri,
Biz yarattık bu sefer,
Bilerek, isteyerek.
Kimse bilmese de...
Biz Paris'teydik bu sefer.

Birşey vardı aramızda,
Senin çekindiğin,
Benim söyleyemediğim.
Etrafında gezdiğimiz,
Cesaret edip giremediğimiz,
Ama birlikte istediğimiz,
Birşey vardı aramızda.

Hava mı soğuktu,
Ben mi soğuk kaldım havada.
Üşüdüm,
İlk defa bu kadar soğuktu ellerim,
İlginci senin de öyleydi,
Ayrılmadan elini tuttuğumda.
Anlatamayacağımı anladım mısralarımda,
Yerin bambaşka olmalıydı hayatımda.

Biliyorum baban kızar,
Çünkü yaralıyor aşklar,
Hiçbir Ademoğlu,
Mecnun kadar dürüst olmamış.
Hiçbir Havva kızı,
Leyla kadar sadık kalmamış çünkü.
Her kaçamak kar sayılmış,
Gerçek aşklar masallarda anlatılmış,
Aşkın 'masal' olduğuna inanılmış.

Masalımı okur musun?
Gelişin sevincim olacak.
Baharlarım ısınacak o gün,
Karlarım eriyecek,
Karalarım açılacak,
Sevgimin adı sen olacaksın.
Yedi cüce olmasa da,
Beyaz atım olmasa da,
Prensesim olur musun? ..