Uzaklığındaki yakınlığı imkansızlığındaki mümkünü seviyorum
Beni unutuşunun sancılı gerçeğinde güçleniyorum.
Ve sonunda Şiirlerime dokuyorum ilmek ilmek seni yokluğunun sızısında.
İçimde dolup taşan kelimeleri artık bir iç çekişte yazıyorum..
Lavinia Nur
Kayıt Tarihi : 30.9.2020 19:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!