Sevgimi ruhuma gömer giderim

Sevgimi ruhuma gömer giderim…

Yüzümdeki çiziklerde
Yılların sitemi saklı,
İçime dökülür yalnızlığım,
Gözlerimden…
Bakarım o zaman kendime
Gördüğüm sensizlik duvarıdır.
Bir ah dercesine iç çeken ruhumu
O zaman tutamaz hayat…
Anlamsız solukların nefesinde
Gidip gelen yaşamım
Bir yokuş tırmanır gibi
Sendeliyor söküyor zamanı…
Zamanın çok ötesinde
Bekleyen rüzgârın esintisinde
Beni çekip alan yokluğun
Kader gibi düşer tenime üşürüm…
Sende varlığımı sürdürür ruhum
Mutluluğun dansını yapardı.
Heyecan gibi
Taptaze bir duyguyu sular sıcaklığın
Ekilirim köklerimden
Fışkıran bir papatya gibi
Asi ruhumdan,
Sevgim fışkırır dökülür toprağa…
Hayata karışırım,
Karanlığımdan sökülerek özgürce
Unutulan bir sevgi gibi
Yokuşları alır adımlarım
Giderim beni alır
Sevgimi ruhuma gömer giderim…

Oktay ÇEKAL
13.10.2012–18.51