Herşeyimi verdim gördümki yine işe yaramadı
Kıymetimi bilmedin gitti yalancı ve vefasız
Benim insanlığım onu hep övdü de kıramadı
Adam gibi adamın kıymetini bilmedin vefasız
Çok pişman olursun, elbette anlayınca beni
Allah verdi bize bu akıl dolu güzel bedeni
Varlıkta hiç kıymet bilinmezmiş duymuştum
Allah bile affetmez sucsuzu bilerek terk edeni
Yüzüme gülüp ne kadar kuyumu kazacaksın
Şimdi sana birşey diyeceğim belki kızacaksın
Sen şerefsizin taa şerfsizisin haberin varmı
Aradan aylar gecince beni elbet anlayacaksın
Layik değilsin olamazsında zaten benim sevgime
Hiç bir zaman yakışmazsın artık benim övgüme
Sana verdiğim emeklerime kıymetlerime yazık
Senin gibi şerefsizleri göndermek gerek sürgüne
Hani verdiğin sözler nerde kaldı güven duygun
Yalancılık adi şerefsizlik tam da sana uygun
Unut,hatta unut gitsin bundan sonra da sil beni
Kalbimi rahat bırak sevgime uğramasın soygun
Kayıt Tarihi : 26.12.2007 08:10:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kaleminiz daim olsun,kutlarım efendim
Saygılarımla
Ayşe
TÜM YORUMLAR (1)