Sevgime İyi Bak Şiiri - Mihrican Karaca

Bir adam vuruldu alnın tam ortasından.
Yüzüne evladım derlerken
Ardından ne dümenler çevirdiler kimbilir.
Üzgün bir halde paylaşırken dertlerini
Bazen sesi titrerdi çocuk edasıyla.
Ömrünün bittiğini anlardıda
Kimseye karşı çıkamazdı.
Yaşamaya hakkı yokmuydu onunda.
Belliydi her halinden
İçinde bir yara vardı
Kanıyordu için için.
Evladı bile anlatmıyordu derdini babasına.
Çekilir hayat değildi onunkisi
İnsanlığa sığarmıydı peki,
Onu çıkar uğruna kullanmak
Hakkı değildi huzursuz yaşamak.
Hiç kimse hak etmez
Ama onun hiç değildi.
Gerçekler anlaşıldığı anda
O son sözdü ipleri koparan.
Yüzüne şamar gibi patlatıldı
Zehirden de acı sözler.
Belkide iljk defa doğru söylediler adama
-Senin parana geldi benim kızım,diye.
Yzaık ettiler ki hemde ne yazık.
Onun gözleri
Sözleri
Yüreği vardı,
Pırlanta gibide kimse anlayamadı.
Olurmu öyle şey,yapılırmıydı bu ona.
Oysa kaç yılını feda etmşti
Belki mutluluk banada uğrar diye.
Peki her şey paramıydı?
Evet bazılarının dünyasıydı
yaşanmazıydı,duasıydı.
Benim içimi bir sen okudun bunca insanın içinde,
belkide aşık olduğum
Hayatı sevdiğim günlerim bu günler.
Benim olmazsa olmazım sensiz
Yaşanmazım Allah'tan dileğimsin.
Sevgi en büyük çıkarımdır benim
Dua ederdim hep,birazcık şans diye.
İşte bugün en şanslı benim,
Sakın ola yanılma
Havalarada aldanma.
Varsın ayrılık girsin araya
Canımla kanımla seninim bunu unutma.
Hani hep duymak isterdin ya benden
Seni seviyorum gülüm sana aşığım
Sen bana dünyaları verdin,
Bütün duyguları tatırdın.
Benden sanada az ama kalbimi bağışlıyorum.
Ona iyi bak
Ben seni o kalle seviyorum...