Sevgim servetimdir Şiiri - Oktay Çekal

Sevgim servetimdir…

Gözlerim yumuk görmüyorum kimseyi,
Bir kara delik sarmış beni yutmuş san ki,
Bulunmayan yüreğim bir tünelde hapis,
Işığın yanmıyor dokunmuyor tenime...

Rüzgâr alıyor bilmediğim bir koydan,
Karanlıklar içinden geçiyorum,
Gittiğim uzakların mavisinde hükümlü gibi,
Sürekli bekliyorum adımların gelmiyor…

Yönüm sevginin dokunuşunda kaldı,
Nerdesin soruları kanatlandı uçuyor,
Sessizliğin senfonisinde çığlıklarımdasın
Ey sevdiğim, duymuyorsan duyma,
Ben dalgalanan saçlarında parlayan,
Gözlerin sahibiyim…

Canımın nefesi olan ellerin tutuyor hayatı,
Ve beni çekiyor hayat sahnesine,
Gerçeklerimin rolüne bürünen mimiklerimde,
İçimden akan nehirlerim gürlüyor…
Ben rüzgârlarım alıyor ruhumu, süzülüyorum,
Duy sadece duy…

Sevgim boğuluyor,
Duygularım çatlarcasına dörtnala gidiyor,
Umut bileti tükenmiş karanlık yokuşlar hep engel,
Sokaklara döner yüreğim virane sevgimi salar,
Ben bir dilenci değilim, unutma…
Sevgim servetimdir…

Oktay ÇEKAL
10.07.2012-19.57