Sevgim Sende Rehinmiydiki,İpotek koydun.

Bir gölge gibi yürür hüzün arkamda,
Her gün yutkunurum ne kadar arsız olsam da,
Bin ah çekip o güzel hayallerine dalsam da,
Sevgim sende rehin miydi ki!
Bu cana ipotek koydun.

Buğulu camlara nefesimle çizdiğim bu kaçıncı resim,
Yarınların, yarınlara çıktığı bu kaçıncı çile…
İsyanlarım sermaye olmuş dünden bu günüme.
Sevgim sende rehin miydi ki!
Hayallerime ipotek koydun.

Her gün bıkmadan-usanmadan baksam da aynalara,
Bu ben olmasam da saklıyorum adresini soranlara,
Yazıklar olsun, senin gibi sevgisiz doyanlara,
Sevgim sende rehin miydi ki!
Umutlarıma ipotek koydun.

Gönülden gönüle giden sesim, beyaz bayrak çekse de,
İhanetin bedeli, kalleşçe/haince kadere yüklense de,
Çığlıklarım, bir çığ olup yıllarımı tüketse de,
Sevgim sende rehin miydi ki!
Ümitlerime ipotek koydun.

Şafağın tekmeleri gecelerime inerken sustum,
Nefretimi ve hırsımı böyle satırlara kustum,
Beğensen de, beğenmesen de işte ben buydum,
Sevgim sende rehin miydi ki!
Geleceğime ipotek koydun.

Ufuklara bakmıyorum artık, hazandadır baharım,
Ruhum bedende mahkum, giden gençliğime yanarım,
Arama artık! Bu sana son sözüm, son kararım
Sevgim sende rehin miydi ki!
Bu cana ipotek koydun…