sevgim sana sonsuzdu
minnet için değildi hiçbir şeyim
seninle içtiğin bir bardak su
cennet çeşmesinden akar sanırdım
ama sen bütün balıklara su verirken
hakikatteki susuz beni
hep susuz bıraktın.
o eski sözlerin su gibiydi
hiç sorgulamadım seni
sonra gerçek anlamda seni bıraktığımda
ateş oldu gülüşün ve sözlerin
yaktı bir ara her tarafımı
sonra suya tuttum yaralarımı
Hz.İbrahimin balıkları gibi izi kaldı amma
ismin kalmadı bende.
Fatma Saylak
Kayıt Tarihi : 12.5.2019 19:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!