Sevgim Eskimişti Şiiri - Eda Sert

Geçmişin peşimi bırakmayan yığıntıları hayatımın
Karşıma bir sille gibi çıkıyordu düşlerimde
Yüzüme düşüyordu buselerimin üstüne gözyaşlarım
Kalmış olmalıydı oysa onlar mazide

Aynaya bakarken gözlerimin içinde gördüğüm acı
Saklı bir kapalı zarf gibiydi yüreğimde
Kırmaya korktuğum bir daldı o sonra
Alışmış meğerse,yakıştırmışım bende o acıyı gözlerime

Yitik bir şehirdi artık bana yaşadığımı sandığım bu yer
Toz vardı,duman ve sis sensiz
Evler eskiydi artık pembe değildi bakarken
Çünkü sevgim eskimişti ben pembeyi ararken.