Hadi çık gel bu gece
Sensizlik daha çok yıpratıyor beni
Güneş batmış, ay doğmuş bana ne
Sen yoksun…
Hiçbir şeyin tadı yok
Yaşamın bile..
Hadi çık gel bu gece
İlk kez ellerimi nasıl tuttuysan
Öyle tut ellerimi
Ve hiç bırakma
Hava kararmadan gel
Kuşların yuvalarına dönüşünde
Sende bana dön…
Kahkahanla neşelensin evim.
Hadi çık gel bu gece
Ve bir sürpriz yap bana gelişinle
Hadi çık gel bu gece
Sevgili
Ayın doğuşunu beraber izleyelim
El, ele kol, kola
Gidişin mıh gibi aklımda
Sessiz, sedasız çekip, gidişin
Çünkü ilk defa gidiyordun
Nasıl unuturum değimli
Hadi çık gel bu gece
Mehtabı seyredelim beraber
Eski günleri anmayalım
Yeni bir sayfa açalım ömrümüze
Hadi çık gel bu gece
Haykıralım gökyüzüne
Seviyoruz diye..
Biliyorum döneceksin, gururlusun
Başkasını dokunamazsın
Ellerin titrer…
Hadi çık gel bu gece
Atilla KızılkayaKayıt Tarihi : 3.12.2007 20:37:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
çaresizce bir bekleyişin zonunda biten bir şiir....
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!