Sevgiliye2 Şiiri - Atilla Kızılkaya

Gittin. Ardına belki baktın, belkide bakmadın bilmiyorum. Ama ben bakmadım çünkü sen istedin gitmeyi. daha önceleri de denedin ama, başaramadın. Ve ilk kez dün başardın ve çekip gittin.

Gitmeden önce yüzyüze konuşurken gözlerine baktığım da gözlerin kalmak istiyordu.

Bu sefer ben engeller koymadım yoluna daha önceleri koydum da ne oldu. O yüzden bu sefer sadece sustum..
Ve gidişini seyrettim....

Geçmişimiz bir toptağın altına gömerek gittin..

İnan ki ben ağlamadım..
Çünkü gitmeyi sen istedin ve bu yürekte kal demedim sana..

Söyleyeceğim çok sözler vardı o sıra yüreğim parçalandı, dilim söyleyemedi..
Oysa seni sevdiğimi söyleyebilirdim... Ama sen gidiyordun ve bir anlamı olmayacaktı sen giderken bu kelimelerin dudaklarımdan süzülmesinin....

Gittin...Umarım doğru olanı yapmışsındır. Yaşadığımız ne kadar acı,tatlı günlerimiz varsa bir film şeridi gibi geçiyor gözlerimin önünden...

Yağmurda islandığımız günü hatırlatayım sana fırtına çıkmıştı ve seni biraz geri doğru itmişti.. Ve ben tutmuştum seni ne kadar da gülmüştük o zaman. Ve kahve içtiğimiz kafe'de sabahın köründe kimseler yokken biz sıcak bir kahve içmek için girmiştik değilmi..

Ve çam ağaçlarının altında güneşin bile yere zor ışık yansıttığı o çam ağaçlarının altında ne kadar da güzel günler yaşadık..
Kavga eder gitmek isterdin ve orada buluşur konuşur vazgeçerdin...

Bu sefer gittin yani senin için zor olanını başardın.. işte tam oraya gömdük acı,tatlı neyimiz varsa..

Haaa bak aklıma geldi.. Benim doğum günümde küçük kekler almıştın ve üzerine mum koyup bir dilek tut deyip mumu yakıp söndürmemi istemiştin.
Bende bana yaptığının aynısını diğer kekin üstünde sana yapmıştım....
Güzel günlerdi oysa

Oysa daha yaşanacak çok güzel anılarımız olurdu belki ama senin için en kolay yol buydu. Çekip gitmek..

işte tüm bu yaşadıklarımızı çam ağaçlarının altına gömdük..

Sanırım ben mutlu edemedim seni.
Uzun bir hayat var önünde mutlu olmaya çalış..

Beni düşünme.. Ben hayttan zevk almasını bilirim.. Gerçi bu saatten sonra o zavkin de bir anlamı yok artık benim için...

Çünkü ben seninle mutluydum ve seni mutlu etmek için çok uğraştım, ve benden kaçışların bu uğraşıma gölge düşürdü ve sonunda yıldırdın beni...

Belki ardına bile bakmadan çakip gittin bir öğle vakti....

Giderken gözlerin ağlamaklıydı ama bir o kadar gururluydun...

Ne kadar sevmiyorum desen de yüreğin ve gözlerin severek ayrıldılar benden..
Hoşçakal
Sevdiğim...Sevgilim