ömür bitse sevdan kalır bende mahşere kadar yadigar
iki mısralık ömrüm ayrılıklar toplamıdır
ve gözyaşı sağanağı altında ıslanan ayrılık türküleridir elde kalan
bu sevdanın böleni hep sen bense yalnız bölüneni oldum
ve her ne hikmetse elde hep sıfırdı kalan
hiçbir artı değer katmadın bu aşka
eğer ağlamaksa sevmek
gözyaşından başka
bir zaman günleri,sonra ayları,sonra yılları saymayı öğrettin
ama ben hiç sevmeyi öğretemedim sana
sen uzaklaşırken benden adım adım
benim elimden gelen sadece bakmak oldu ardından
ama hep mavi sakladım düşlerimi senin yokluğunda
ben maviyi sende sevdim
yokluğunda deniz mavi,gök mavi,ve sen maviydin
sonra söz verdim kendime
unutacağım dedim
her ne pahasına olursa olsun unutulacaksın
senden kalan tek şey hiçlik olacaktı elimde kalan
nasıl sevdiysen öyle unutacaksın dedim gönlüme
hayat bu sevmekte var ayrılıkda yardan
gülmekte var yanmakta hardan
sevda yolunda çekilecek çile varsa haktan
oda kabulüm
ama yalnız taşınmıyordu sevdanın yükü ağır
sevdayı öğrendin unutmayıda öğren dedim kalbime
cevabı basit oldu gönlümün beynime
unutmak basit ise önce sen unut hadi
sen unutamadığımsın
duy beni
dün sabah erken kalktım yine
kar altındaydı Ankara
yalnızlığımın şehri üşüyordu
ben üşüyordum yokluğunda
yokluğunda hiçliğimi yüzüme vuruyordu sanki Ankara
heeeeeeeeeeeyyyy gülüşü güzel
bir sen anlamadın beni birde Ankara
sana sesleniyorum
duyuyorsan beni bir damla yaş olsada düşsün gözlerinden
hissedeceğim
ve sırf o bir damla yaş için
Ankara şahidim olsun
musallaya kadar seni bekleyeceğim
yokoluşumun bilmem kaçıncı günü bugün
ve hep aynı türkü dudağımdan dökülüpte yüreğimi ısıtan
bu zemheri vurgunu yemiş sabahlarda
SENİN İÇİN EL AÇAYIM ALLAHA
BELKİ SENİ BANA YAZAR YARADAN
sonra gülümsüyorum
yaradansa eğer bizi karşılaştıran
o halde biz nerede yanlış yaptıkta ona karşı geldik
şimdi bize bakıp ne düşünüyordur
belki bize bakıp acıyordur
belki buydu işte layığınız diyordur
ben üzerime düşeni yaptım
size dünyadaki en güzel şeyi sundum
ama siz onu harcadınız
baki kalsın size bu gözyaşı dermi yaradan
sanırım yine saçmaladım değilmi gülüm
ne yapayım aşk ve hasret bir arada oldumu
akla pekde yer kalmıyor arada
eğer bu mektubumu okursan
gözlerini kapa ve beni an
ve duy beni benden alan
ne kadar uzakta olursan ol
sen hep bendesin
SEVİYORUM SENİ
biliyorum halamı diyeceksin ama
BEN SENİ KÜRTÇE SEVDİM
ey yaaaaaaaaaaaaarrr
bu sevda emir bana haktan
Süleyman Köse
Kayıt Tarihi : 2.1.2009 00:25:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Süleyman Köse](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/01/02/sevgiliye-yollanmamis-mektup.jpg)
Kutlarım.
TÜM YORUMLAR (1)