giden sevgiliye veda...
Ve gidiyorsun.
Mademki gidiyorsun hadi git,
Ne olur ardına bakmadan git,
Dönme arkana bana bakmadan git...
Yıkımların en büyüğü bu.
Koca bir çınarın yıkılışını,
Bir sevdalının, divanenin yıkılışını,
Görmeden, bilmeden git.
Sen giderken beni de götürüyorsun,
Ben buralarda kalamam tek başıma.
Her şey seninle çok güzeldi bir zamanlar,
Kentler, canlılar, yeşil ve mavi.
Mutluluğumu her yanımdan görebilirdiniz,
Bir hançer gibi saplanmasaydı yüreğime gidişin.
Nasıl bitiyor, bütün güzelliklerin,
Bütün mutlulukların üzerine bu aşk?
Bir yerde her şey değişirdi belki de,
Bozkırlardaki yeşillikler gibi.
Yeşerirdi ümitlerimiz, hayallerimiz,
Kalmalıydın diyorum, gitmemeliydin.
Yinede sana veda edemiyorum,
Bekliyorum döneceksin geriye diyorum.
Canımı acıtıyor, yüreğimi yakıyor gidişin,
Sensiz bir ömür yaşanır mı söyle.
Ve gidiyorsun...
Mademki gidiyorsun hadi git,
Ne olur ardına bakmadan git,
Dönme arkana bana veda etmeden git...
Kayıt Tarihi : 1.9.2005 19:38:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet Ağır](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/09/01/sevgiliye-veda-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!