Her şey seninle güzeldi, her şey seninle anlamlı. Seninle gökyüzü masmavi,yeşil daha yeşil,
Sen benim karanlığımın ışığıydın,
Sen nefesim,
Sen hayattın
Masal gibi bir varmış bir yokmuş
Şimdi yok, yokuz biz diye bir şey kalmadı.
Sen benim masalımdın
Masalımdaki prensim, şampiyonum,kahramanım, vazgeçemediğim
Vazgeçersem;
Ölümdün ama sen yüreğimi sevgimi hiç anlamadın.
Şimdi Sevgilim
Senle vardım ya şimdi senle yok oldum.
Zamanın durduğu bu noktada susuyorum.
Kanayan ruhumun tüm kırılmışlığıyla, hiç yapmadığım bir şeyi yapıyorum..
Ve ilk kez yüreğine fısıldıyorum: “Yok sayabilirsin artık beni”
Hayattan nefret ediyorum, senden de
Yaşamakdan vazgeçtiğimde çıktın karşıma
Zorda olsa tutundum senle yaşamaya
Tüm dallarımı kırdın, parçaladın, ufaladın
Nedenler ve keşkelerde bıraktın beni
Nedendi bu gönül oyunu,
Sevmezken sever gibi görünmek
Neden maske takmak başkalaşmak
Neden neden neden
Seni asla affetmeyeceğim, zerre kadar hakkım varsa haram olsun
Seni en mutlu anında büyük bir vicdan azabıyla bırakıp gideceğim
Son nefesime kadar sen benim artık bedduamsın
Kayıt Tarihi : 27.12.2013 11:21:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Gülay Ergün](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/12/27/sevgiliye-son-veda-mektubu.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!