Sevgiliye Son Veda Şiiri - Arif Tatlı

Son nefesimi verdiğim geceydi,
Seni rüyamda gördüm.
Ufak bir tebessümle, bana ne kadar da güzel güldün.
Sanki, biliyor gibiydin öleceğimi
Öylesine masum,
Ve bir o kadar da üzgündün.

Sanki af dilercesine,
Sanki veda edercesine,
Hatta, huzur içinde git dercesine
Bana, göründün öylesine.

Gözleri sen’ di.
Gülüşü sen’ di.
Duruşu bile sen’ di.
Ama, ama sana hiç benzemiyordu.
Sanki, o başka bir ruhtu.

Ne çattı bana kaşlarını,
Ne de, tel tel yoldu saçlarını
Hatta, gözlerini gözlerime dikti,
Kaçırmadı hiç bakışlarını.
Son nefeste olsa bile,
Ne güzeldi, ne güzeldi tatmak aşkını.

Saçların, ellerimdeydi sanki!
Onları belik belik ördüm.
Yüreğimdeki, için için yanan hasretimi söndürdüm.
Biliyor musun?
Uzun zamandan beri
Gözlerinin kahve rengini gördüm.
Sen hiç merak etme, ben huzur içinde öldüm.

Ne terk edip gidişin kaldı yüreğimde,
Ne de bir damla yaş kaldı gözlerimde.
Bedenim, terk-i diyar eyledi, huzur içinde…
Unuttum tüm ettiklerini, avundum gülen yüzünle.
Ve… Ve zor olanı sana bıraktım giderken.
Belki utanırsın dedim, bana ettiklerinden.
Hadi, hadi şimdi kal sen kendinle baş başa.
Kal da gör vefasız yüreğini…
Sana elveda, elveda...
Arif TATLI
17/06/2023