Sevgiliye Son Sesleniş Şiiri - Şair Otuzbir

ne senin beni affedicek kadar
affın var yüreğinde
nede benim sana dönücek kadar
gururum kaldı sevgilim
ben sana dönmiyeceğim
sende geri gelmiyeceksin
ve seneler sonra
duyduğumuzda birbirimizden bir haber
hala kalbimiz atıcak
belki ölüm haberimizi
ama biliyorum ben daha önce
ben senden daha önce ölücem
duyduğunda ölüm haberimi
belki için acıyacak
ve pişman olucaksın bunca gecen
bosu bosuna gecen seneye
benim sensiz
senin bensiz geçirdiğin
o kocaman senelere
bir ömre belkide
ama o zaman için herşey geç olucak
bugün gözümün önünde 2 çocuk öldü
2 küçük çocuk
2 kardeş
biri erkek biri kız
belki onlar çok erken yaptılar o işi
çok erken gittiler öbür tarafa
çok erken bıraktılar bu boktan hayatı
ne hayalleri vardı
yasayacak ne kadar güzel günleri
ama gittiler
bir daha dönmemek üzere
bir daha uyanmamak üzere
daldılar o derin uykuya
işte böyle sevgilim
bizde bir gün böyle dalacağız
o derin hiç sonu olmayan uykuya
ve acıyacağız
beraber geçirmediğimiz her dakikaya
ama herşey için çok geç olucak
aynı izlediğimiz o film gibi
asla birşeyi ertelememeyi öğrendiğimiz
ama uygulamakta çok geciktiğimiz
o film gibi olucak sonumuz
biliyorum
birgün yine duyacağız
alacağız birbirimizden haberler
ama herşey için o kadar geç olucak ki
hiç bir şey döndürmüyecek
o boşa geçmiş seneleri geriye
ve ben bundan sonra ne dön diyeceğim sana
nede sen dönüceksin bana
ve biliyorum sevgilim ben daha erken
dalacağım o sonu olmayan uykuya.