Sevgili,,, hani hatırlarmısın bir sözün vardı.
Birgün uzaktan da olsa seni görücem,,
Ve öyle gidicem bu ülkeden, hayal gözlüm..
Dönmemek uzere..
O zaman anlaki seni görmek için geldim ve gidiyorum
Demiştin yaa ey sevgili...
Bak,, bak şimdi,,,
Ben, benn hala bekliyorum geleceksin diye.
Kaç tiren kalkıtı bi bilsen..
Kaç vagon devrildi şu gönlümde,,
Ey sevgili sen gelmedin...
Ama ama artık gelme istemiyorum..
Çünkü ben arık seni özlemiyorum..
Kendime söz verdim unutacağım seni..
Sermem artık ömrümü yollarına.
Ben diye taşlar sar kollarına.
Üşüdüğünde gelirse ellerim aklına.
Yaktığın fotoğraflarımla ısın artık.
Artık benim degil o gözler.
Bu yürek seni ne anar nede özler.
Bilmem ben gibi, yollarını gece gündüz kim gözler.
Bakışlarında beni arama bundan sonra
Haketmedin hiç sen beni.
Ne sevgimi anlaya bildin nede değerimi.
Canımdan öte sevmişken seni.
Hiç anlamadın anlamadın beni,, candamarımı kestin de gittin.
Kendime küstüm senin yüzünden.
Seni sevdiği için yüregime saygım bitti.
Neyin günahıydın bilmiyorum,, ama
Benim artık seninle olan sınavım bugün bitti.
Artık haram ediyorum seni kendime.
...... Eyy sevgilii...
Bu sana son mektubum..
Birdaha yazmam yemin olsun..
Ne arar nede sorarım,, gözlerin aydın olsun.
Kurtuluyorsun saçma sapan bahanelerinden.
Birdaha asla dönmemek üzere gidiyorum..
24.08.2019 20:01
Yazar : Bilal Dülek
Kayıt Tarihi : 18.1.2022 00:38:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!