Yıkılmış hayallerin sessiz çığlığısın sen mısralarımda boğazımda düğümlenen sözlerimin tercümanıydin sen yanaklarından usulca süzülen gözyaşlarımın yüreği aktığı bir yol her adını duyduğumda düzensiz atan kalbim yine de imkansız sevgimin tek sahibiydin sen
Oysa ne hayallerimiz vardı seninle umutsuz yarınlar da sevgi ile sarılacaktım sevecektik birbirimizi hep yasaklarda durmadan bıkmadan usanmadan hep söz verdiğimiz gibi değişmeyecektik aşkımızı baş kaldıracaktık insanlara
Sende yalan oldun be gülüm
Bitirdin yüreğimdeki aşkını ihanet ettin sevgimize
Aptallık bendeydi aslında nasıl kandım bir kaç sözüne sevmiştin zannettim beni koymuştum oysa seni yüreğime şimdi lanet olsun bana nasıl güvendim senin gibi şeytan birine...
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla