sevgiliye Şiiri - Fikret Kaplan

Açılır gökler;
Işık cümbüşüdür
Alıp götüren gözlerin karasını.
Bir rüzgar
meltemden poyrazdan bihaber
Eser, savurur toz duman, deli, hoyrat,
Gönlünce...
Açılır gökler;
yırtar geceyi,
Bu sevdanın düğünüdür
Sular durulurken yaşanan...
Karanlıklar beyazlanır
Gülüşüdür;
ürkek, aç bırakan
Öksüz sevişleri.
Bu bir sır sandığına kitlenen...
Bir çağlayan, denize hasret
Delip geçer, dağları , ovaları
Zıpkınca, gümbürdeyerek...
Karanlıklar beyazlanır
Bu yanlızlığın zsavaşıdır
Mutluluğa bir adım kala yok olup giden..
Yenilir yürek,
bitkin düşer,
Dalıp giderken acının kucağına
Bu bir sezi; işitmez iken...
Bir yangın
alev alev kavuran,
acımasız, kahpe, vurgun...
Yenilir yürek
Dağlar kendini
Bu sessizliğin sesi,
Bir korkunun içinde yitip kaybolan.