Bir sır vermiştin bana, gözlerime bakarak;
Bir haini sevmiştin, yüreğimi yakarak.
Gözlerim kor’a döndü, şimşek şimşek çakarak;
Gözyaşım sele döndü, damla damla akarak.
Yıkıldı gönül tahtım, inan hâlâ viranım,
Restore eden yoktur, perişan dört bir yanım.
Gözlerine bakarak, çekilseydi bu canım;
Çok bahtiyar ölürdüm, ölsem bile sultanım!
Yalınayak gezerdim, çorap ördüler başa,
Ateşi elle tuttum, hazır dururken maşa.
Toprağı ele verdim, tohumu ektim taşa;
Sonuç sıfıra sıfır, isyankâr oldum hâşâ...
Yüreğime iz yapmış, silemedim adını,
Ellere verdim yazık, senin gibi kadını.
Önce haini sevdin, sonra elin yâdını;
Bunca yıl Bindebir'in duymadın feryadını…
12.09.2005
Ozan BindebirKayıt Tarihi : 29.10.2008 20:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Evet! Siz sevgilinizin mutlu olması için sevginizden bile vaz geçersiniz. Karşılıksız sevdiğinizi ispat etmeye çalışırsınız. O ise kendine verilen bu değerin farkında bile değildir. Sizi yok sayar, hatta kendini yok sayar ve kıymet bilmeyen kişilere kendini teslim eder. Sizin dokunmaya kıyamadığınız nadide gülünüz size çoktan kıymıştır bile.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!